Vladimir Perić Valter biografija
Vladimir Perić Valter je rođen 28.12.1919. godine u Prijepolju gdje je i završio nižu realnu školu.
U Beogradu se školovao na Trgovačkoj akademiji, upisao Višu poslovnu školu, stupio u radnički pokret i postao član Komunističke partije.
Prvi doticaj sa Sarajevom desio se početkom 1940. godine gdje je kao bankarski činovnik došao u potrazi za poslom te se zaposlio u Hipotekarnoj banci.
Početak ustanka je dočekao u Sarajevu gdje je kao član Mjesnog Komiteta Partije upoznaje sa najistaknutijim članovima ustanka: Edvarda Kardelja, Ivo Lola Ribar, Rade Končar i druge.
Nakon što je počela Užička republika po zadatku odlazi tamo i postaje rukovodilac prve banke u Revoluciji. Početkom 1942. godine njegov bataljon je bio napadnut i tada je Valter sa svojim saborcima bio zarobljen.
Nadimak Valter
Samo pukim slučajem bili su oslobođeni i odlaze na bojište u Srem. Nakon toga bio je i imenovan za rukovodioca Mjesnog komiteta Komunističke Partije Jugoslavije u Tuzli gdje se iskazao izvršavajući svaki zadatak koji je dobio od Pokrajinskog komiteta KPJ. Tada i uzima kodno ime Valter.
Sredinom 1943. godine dobija zadatak da preuzme Mjesni komitet u Sarajevu kako bi oživio ilegalni rad. Valter je kao odličan organizator vrlo brzo napravio jaku mrežu ilegalaca po sarajevskim mahalama.
Mnoge od saradnika je ubacio u Njemačke, domobranske i četničke redove kao doušnike, pa iako su često bili hapšeni i mučeni nijedan nikada nije otkrio Valterovo pravo ime ni gdje je bio smješten.
Najčešće je boravio kod Smilje i Alije Kurtović i za to skrovište je znao vrlo mali broj ilegalaca.
Početkom 1945. godine za Nijemce Sarajevo je postalo strateški vrlo značajno zbog izvlačenja njihovih trupa sa juga Evrope.
U isto vrijeme priprema se oslobođenje Sarajeva od strane partizanskih jedinica te Valter dobija zadatak da nabavi plan odbrane grada.
To mu je i uspjelo preko njemačkog oficira Švarca koji je bio dio protiv-avionske baterije a čiji je komandant bio Zvonko Dugonjić Mile inače Valterov doušnik i prijatelj.
Valter se, u njemočkoj uniformi, sreo sa Švarcom sreo i uspio ga ubjediti da ukrade planove odbrane grada iz kancelarije generala Katnera koji je bio smješten u komandi grada.
Švarce se uspio ući u komandu i ukrasti planove koje je predao Valteru.
Valter je planove dobro proučio te ih proslijedio Petom korpusu koji je, zajedno sa Drugim i Trećim korpusom, bio određen za napad na Sarajevo. Valter je dobio naređenje da sačuva poštu, električni centralu i arhivu.
Postoji nekoliko priča o smrti Vladimira Perića Valtera. Jedna kaže da je poginuo da minobacačke granate braneći elekričnu centralu, druga priča kaže da je prilikom posjete fabrici duhana u noći između 5. i 6. aprila bio ranjen od ručne bombe te je kasnije podlegao od zadobijenih rana.
Valter brani Sarajevo
Čak se i provlači priča da je Valter ubijen jer je navodno imao spisak sa visoko pozicioniranim partizanima koji su navodno cijeli rat surađivali sa okupatorima Jugoslavije.
Njego grob je jedno vrijeme bio u Velikom parku u Sarajevu da bi kasnije bilo ekshumirano i prebačeno na partizansko groblje na Vracama.
Hajrudin Šiba Krvavac je Vladimiru Periću napravio film „Valter brani Sarajevo“ koji je izašao 1972. godine.
Na pitanje Valterove sestre Ilinke zašto se film tako završava kada je Valter poginuo u Sarajevu, Šiba je samo odgovorio „Završio je kako je trebalo da završi.“
Interesantno je da su dva čovjeka imali kodno ime Valter
Prvi je Josip Broz Tito. Naime, 1935. godine Tito je na naredbu Komiterne dobio kodno ime Fridrih Fridrihovic Valter. Njegovo pravo ime niko nije znao osim glavnih ljudi u organizaciji.
Kada su u Prijepolju htjeli da preimenuju Valterovu ulicu i ulicu Jospia Broza Tita, Tito je rekao da trebaju ostaviti da se zove Valterova ulica jer je Vladimir Perić bio jedan od istinskih narodnih heroja.
Drugo čovjek koji je nosio kodno ime Valter je bio Žarko Todorović. Major Jugoslovenske vojske u otadžbini.
U isto vreme kada Vladimir Perić vodi ilegalce u Sarajevu, Žarko Todorović je važna ličnost u Ravnogorskom pokretu otpora u Beogradu u vrijeme rata.
Poliglota sa iskustvom u obaveštajnom radu, bio je čovjek od najvećeg povjerenja Draže Mihajlovića. Tada se Ravnogorski pokret još uvijek borio protiv okupatora.
Beograd je bio važno saobraćajno čvorište preko koga su prelazili različiti transporti, pogotovo u vrijeme bitke za Afriku.
Tako da su izveštaji koje sakupljao Žarko Todorović išli direktno na Ravnu goru i odatle saveznicima koji su bombardovali te željezničke pravce. To je direktan doprinos ravnogorske organizacije u Beogradu borbi protiv fašizma.
Žarko Todorović je uhapšen 1943. pošto je Gestapo infiltrirao agente u pokret otpora. Odveden je u Mauthauzen, gde je prema jednim podacima bio u dijelu za lakše zatvorenike, prema drugim, i tamo je pokušavao da organizuje otpor.
Poslije rata, Komisija za istraživanje zločina okupatora i njihovih pomagača je njegov boravak u Mauthauzenu procenila negativno, ali nema podataka da je tražena njegova ekstradicija, niti da je osuđen.
Nakon okupacije, ostao je u Francuskoj i priključio se Legiji stranaca, gdje je proveo više od deset godina, da bi prešao u regularnu francusku vojsku. Živio je u Parizu gdje je prema nekim podacima i preminuo 2000. godine.
Upoznajte Sarajevo uz ove članke:
- Tunel Spasa Sarajevo
- Vidikovac Sarajevo
- Poznate znamenitosti u Sarajevu
- Gdje jesti u Sarajevu / Restorani Sarajevo
- Hoteli Sarajevo
- Taxi Sarajevo
